W rejonie plantacyjnym Cukrowni Dobre (powiat radziejowski) zaobserwowano nasilone występowanie przędziorków na plantacjach buraka cukrowego. Występowanie szkodnika nasiliło się w tym sezonie i stanowi coraz większe zagrożenie dla prawidłowego rozwoju buraków w tym rejonie.
Przędziorki przypominają małe pająki, w większości są niewidoczne gołym okiem (największe osobniki osiągają wielkość główki szpilki). Mają lekko owalne ciało o barwie zielonej, czerwonej lub pomarańczowej. Przędziorki są polifagami, występują zatem na wielu roślinach.
Przędziorki niszczą miękisz blaszki liściowej ograniczając asymilację oraz ogładzają rośliny. Początkowy żer przędziorków na liściach, powoduje powstawanie przebarwień, które z czasem stają się brunatne. W dalszym ciągu intensywnego żerowania liście zasychają i opadają na glebę. Na dolnej stronie liści pojawia się drobna ledwo widoczna pajęczyna przetykana drobnymi odchodami i wylinkami larw. Występowaniu przędziorków sprzyja szczególnie osłabienie roślin np. przez stres wodny lub mineralny.
Liczebność przędziorków jest zazwyczaj kontrolowana przez naturalnych wrogów: roztocza oraz owady drapieżne np. złotooki, biedronki. Występowanie przędziorków na buraku cukrowym w późniejszych fazach rozwojowych nie stanowi zazwyczaj większego zagrożenia i nie powoduje spadku wydajności lub jakości korzeni. Jednak przy wczesnym i licznym zasiedleniu liści (czerwiec, lipiec) uszkodzenia liści mogą być poważne prowadząc do całkowitej defoliacji.
Zwalczanie chemiczne jest utrudnione z uwagi na brak jednoznacznie określonych progów szkodliwości oraz zarejestrowanych preparatów przeznaczonych typowo do ochrony buraka cukrowego. Przypadki występowania szkodnika na plantacjach należy zgłaszać służbom surowcowym właściwej cukrowni.
Źródło: LIZ Rolnicze Doradztwo w Uprawie Buraka Cukrowego
Redakcja AgroNews fot. dreamstime
