Poprawa pogody w maju spowodowała intensywny wzrost buraka cukrowego, a w połowie czerwca rośliny zakryły już międzyrzędzia.
Obsada roślin na większości plantacji była bardzo dobra i wynosiła około 95 tys. sztuk na hektar. Ciepła i wilgotna pogoda w lipcu spowodowała, że na plantacjach pojawiły się pierwsze objawy chwościka. Lokalne gradobicia i ulewne deszcze uszkodziły rośliny buraków cukrowych na niektórych plantacjach. Sierpień i wrzesień były na ogół sprzyjające dla wegetacji buraków cukrowych. W rejonach południowo-wschodniej Polski, na skutek zbyt małych opadów deszczu i nadmiernego przesuszenia gleby plonowanie buraków cukrowych było nieco niższe.
Czytaj dalej:Co wpływa na polaryzacje buraka