Podstawą uzyskania dobrych rezultatów w produkcji ziarna zbóż jest właściwa ochrona przed chorobami. Wiele można w tym zakresie osiągnąć poprzez prawidłową agrotechnikę w zakresie zmianowania, doboru odmian, uprawy roli itd. ale nawet w przypadku pełnej poprawności wszystkich elementów agrotechniki z tego zakresu i tak chemiczna ochrona zasiewów jest niezbędna.
W szczególności dotyczy to chorób przenoszonych przez materiał siewny i glebę. Problemy związane z tymi chorobami potęgowane są przez fakt nagminnego stosowania niekwalifikowanego materiału siewnego (zwłaszcza w przypadku niektórych gatunków z zasady uprawianych ekstensywniej), duże wysycenie zmianowań zbożami oraz nierzadko bardzo daleko idące uproszczenia w zakresie uprawy roli.
Autor artykułu wraz z zespołem przeprowadził wielopunktowe badania polowe z zaprawą zawierającą w swoim składzie triadimenol, imazalil i fuberidazol. Średnie przyrosty plonu po zastosowaniu takiego preparatu do ziarna gorszej jakości (niekwalifikowanego) były wyraźnie większe niż w przypadku ziarna kwalifikowanego.
Określony na wymienionym wykresie przyrost plonu powodowany był przez zwiększoną ilości ziaren w kłosie oraz wyższą masę 1000 ziaren w obiektach zaprawianych. Inni autorzy podają, że pod wpływem zaprawiania przyrost plonu może sięgać nawet 0,6 t/ha. Niewątpliwie mogą być one nawet większe, gdy choroby zwalczane przez zaprawę wystąpią w dużym nasileniu. Należy dodać, że niezaprawienie ziarna może doprowadzić także do dużego obniżenia jego jakości. Nierzadko warunkującego całkowitą jego nieprzydatność zarówno na cele chlebowe jak i paszowe.
Jerzy Grabiński
IUNG PIB
Redakcja AgroNews, fot. sxc.hu