Praktyki rolnicze stosowane na masową skalę w drugiej połowie XX wieku eksploatowały środowisko i doprowadziły do spadku społecznego zaufania do producentów żywności. Od dawna trwa dyskusja nad redukcją strat spowodowanych przez intensyfikację rolnictwa. Powstają nowe projekty, koncepcje, modele gospodarowania.
Rolnictwo zrównoważone
Próbą odpowiedzi na współczesne kłopoty, z jakimi boryka się branża było stworzenie idei rolnictwa zrównoważonego. Wdrażanie tego systemu – ograniczanie negatywnego wpływu na otoczenie i bardziej dla niego przyjazne wykorzystanie zasobów, było w zasadzie koniecznością. Nie wyborem. Społecznie odpowiedzialny biznes rolniczy, działający w sposób etyczny, dbający o środowisko i zdrowie ludzi, zyskał pełną aprobatę. Model się sprawdza, a jego koncepcje są powszechnie wdrażane. To dobry prognostyk. Rozwojowi tego systemu sprzyjają założenia tak zwanego Zielonego Ładu. To już nie moda, ale przyszłość całej branży. Wciąż trwają prace nad modyfikacją i rozszerzeniem założeń tej koncepcji tak, by rolnictwo stało się jeszcze bardziej przyjazne środowisku.
Rolnictwo regeneratywne
Jedną z ciekawszych dróg, jaką podąża rozwój tego modelu gospodarowania jest rolnictwo regeneratywne. Jego idea oparta jest na regeneracji zasobów naturalnych, przede wszystkim gleby. Troska o nią to powinność każdego rolnika. Nie tylko z uwagi na to, iż to podstawowy warsztat jego pracy, ale i spuścizna dla przyszłych pokoleń. Przywracanie żyzności, odtworzenie i wzrost zawartości materii organicznej, zwiększenie potencjału plonotwórczego, odbudowa struktury to główne praktyki tego systemu. Realizuje się je między innymi poprzez rozważne wykorzystanie gleby, rezygnację ze stosowania orki, wykorzystanie poplonów w płodozmianie (okrycie podłoża roślinnością przez cały rok). Do tego należy dodać dbałość o rozwój bioróżnorodności i właściwe stosowanie środków produkcji. Przez optymalizację procesów produkcji ogranicza się emisję gazów cieplarnianych, zwiększa wiązanie dwutlenku węgla w glebie. Te działania mają na celu poprawę konkurencyjności gospodarstwa przez spełnienie wymogów polityki unijnej i branży spożywczej w zakresie ochrony klimatu. To ciekawy model systemu gospodarowania, który warto nie tylko poznać, ale i stosować.
Praktyki rolnicze
Wdrażane są między innymi w projekcie Bayer Forward Farming. To inicjatywa, która testuje różne zasady zrównoważonego rolnictwa, w tym także i regeneratywnego. W wytypowanych gospodarstwach wdraża się zrównoważone rozwiązania i bada korzyści wynikające z ich stosowania. Kluczowym aspektem jest troska o glebę. Już dziś inicjatorzy i realizatorzy programu mówią o faktycznym zwiększeniu potencjału plonotwórczego gleb w gospodarstwie. W tej modelowej farmie można na własne oczy przekonać się, dlaczego warto okrywać glebę roślinnością przez okrągły rok. Oziminy przeciwdziałają erozji wietrznej i wodnej, kumulują większą ilość śniegu niż stanowiska nieużytkowane. Rośliny poplonowe pobierają i zatrzymują w sobie składniki mineralne, których nie zagospodarowały uprawy główne. Redukuje to stratę cennych minerałów, spływających do wód gruntowych i ścieków, które są zagrożeniem dla środowiska. Zaoranie poplonu na nowo wzbogaca glebę w substancje pokarmowe, przede wszystkim te organiczne. Stosowany poplon – rzodkiew oleista dodatkowo jest rośliną fitosanitarną. Świetnie spulchnia glebę, ze względu na rozbudowany system korzeniowy. Dzięki temu stanowisko efektywniej przyjmuje wodę, co w przypadku tego gospodarstwa jest niezwykle istotne. W ciągu ostatniej dekady zmienił się zupełnie rozkład opadów. Zamiast deszczu, który mżył przez tydzień i idealnie nawadniał glebę, teraz występują gwałtowne i krótkie opady, a między nimi okresy suszy. Takie deszcze spływają po polu, powodując erozję gleb. Im gleba bardziej porowata, rozpulchniona – tym szybciej przyjmie wodę.
Bioróżnorodność
Promowana jest poprzez wysianie pasów kwietnych oraz pozostawienie wzniesień gleby, w których mogą bytować owady pożyteczne. Dodatkowo postawione zostały hotele dla dzikich pszczół, wszystkie zasiedlone. Oczywiście w tej modelowej farmie szczególną uwagę zwraca się na optymalne stosowanie środków produkcji – zabiegi ochrony roślin są przeprowadzane z uwzględnieniem odczytów ze stacji pogodowej i wskazań modeli chorobowych. Dba się o to, by produkować więcej, zużywając mniej. Priorytetem jest regeneracja zasobów naturalnych.
Rolnictwo regeneratywne stawia sobie za cel ograniczanie negatywnego oddziaływania na środowisko, przy zachowaniu opłacalności produkcji, regeneracji zasobów naturalnych i jednoczesnej pełnej akceptacji społecznej. Te zasady będą coraz powszechniej stosowane, bowiem stanowią odpowiedź na postulaty, zarówno konsumentów, jak i producentów rolnych.
Anna Rogowska
