Poziom nawożenia azotem buraków cukrowych powinien zawsze wynikać z bilansu tego składnika pokarmowego na danym polu. Dawka zastosowana przed siewem buraków nie powinna przekraczać 100 kg N/ha.
Warunki pogodowe, przedplon i międzyplon, kategoria i struktura gleby, dotychczasowy poziom nawożenia organicznego i zakładany realny plon buraków to czynniki, które przede wszystkim należy brać pod uwagę planując optymalne nawożenie.
Program LIZ-Npro w obliczeniach optymalnej dawki azotu mineralnego uwzględnia w/w czynniki. Zbyt duża, niezbilansowana ilość azotu w glebie dostępna dla buraków przez cały okres wegetacji powoduje nadmierny rozwój liści kosztem wzrostu korzeni. Jest mniej cukru a więcej tzw. melasotworów – szczególnie N α-aminowego. Powoduje to obniżenie jakości technologicznej buraków i zmniejsza ilość uzyskanego cukru do ,,worka”.
Łączna dawka azotu i potasu przed siewem nie powinna przekraczać 160 kg N+K /ha
Dawka azotu zastosowana przed siewem buraków nie powinna przekraczać 100 kg N/ha. Jeżeli z obliczeń wynika, że powinna być większa to różnicę należy wysiać najpóźniej w fazie 3-4 liści buraka. Nadmiar azotu mineralnego i potasu w glebie wiosną przyczynia się do obniżenia polowej zdolności wschodów. Zwiększa także wrażliwość siewek buraka na choroby zgorzelowe. Należy pamiętać, że łączna dawka azotu i potasu przed siewem nie powinna przekraczać 160 kg N+K /ha.
Źródło: LIZ
