Frans Timmermans, wiceszef Komisji Europejskiej ds. Europejskiego Zielonego Ładu ogłosił ostatnio zamiar odejścia z Komisji Europejskiej i powrotu do holenderskiej polityki krajowej. Co stanie się z Zielonym Ładem po Timmermansie?
Frans Timmermans był ministrem spraw zagranicznych w rządzie Marka Ruttego, a następnie pierwszy wiceprzewodniczącym Komisji Europejskiej w Komisji Jeana-Claude’a Junckera (2014-2019) i jednym z wiceprzewodniczących wykonawczych KE w Komisji Ursuli von der Leyen (2019-2023), odpowiedzialnym za Europejski Zielony Ład.
Teraz holenderski polityk planuje wystartować w przyspieszonych wyborach w swoim kraju, które odbędą się 22 listopada. Zdaniem ekspertów Timmermans może zostać kandydatem na premiera z ramienia opozycyjnych Partii Pracy (PvdA) i Zielonej Lewicy (GL). Takiemu scenariuszowi sprzeciwia się jednak zarówno holenderska, jak i zagraniczna lewica.
Decyzja o starcie w wyborach w Holandii jest równoznaczna z rezygnacją z funkcji europejskich już za kilka tygodni, a wraz z nią – „osierocenie” przez Timmermansa Zielonego Ładu.
Co dalej z Zielonym Ładem?
– Frans Timmermans był kluczową postacią w walce o lepszy klimat, zarówno na szczeblu UE w ramach Zielonego Ładu, jak i na szczeblu międzynarodowym podczas kluczowych dyskusji na temat strat i szkód – mówi w komentarzu przysłanym EURACTIV.pl Laurence Tubiana, szefowa European Climate Foundation.
Według ekspertów odejście Timmermansa nie zagraża realizacji unijnej agendy na rzecz klimatu i wzrostu gospodarczego. Większość legislacji dotyczącej Zielonego Ładu została bowiem już przyjęta, a ciężar wprowadzenia w życie prawa klimatycznego spoczywa teraz na państwach członkowskich.
– Zielony Ład jest silny i daje korzyści w walce ze zmianami klimatu – uważa Tubiana, która wyraża przekonanie, że Timmermans „w swojej następnej roli pozostanie silnym głosem prounijnym i proklimatycznym”.
– Chociaż powrót wiceprzewodniczącego Timmermansa do polityki krajowej jest dużą stratą dla Komisji, nie zagraża to Zielonemu Ładowi. Europejski Zielony Ład przekształcił się w europejski program dobrobytu: może zapewnić nowe miejsca pracy, większe bezpieczeństwo energetyczne i niższe rachunki za energię w czasie kryzysu kosztów utrzymania – wskazuje Linda Kalcher, dyrektor wykonawcza think-tanku Strategic Perspectives.
O przyszłość Europejskiego Zielonego Ładu nie obawia się również dr Bernd Weber, założyciel i dyrektor wykonawczy think-tanku EPICO KlimaInnovation.
– Zielony Ład jest właściwą, jednolitą odpowiedzią na liczne kryzysy, przez które przechodzi UE, a także na nową, pełną wyzwań politykę przemysłową wiodących gospodarek, takich jak USA i Chiny. Zielony Ład zapewnia nam silną i solidną podstawę dla strategii zrównoważonego wzrostu i czystych innowacji – uważa.
Jakie wyzwania stoją przed następcą Timmermansa?
Według Kalcher w obliczu fal upałów i pożarów na całym świecie, wobec COP28 istnieją spore oczekiwania, że decyzje, jakie zapadną na tym szczycie, przyniosą znaczący postęp w osiąganiu celu utrzymania wzrostu temperatury poniżej 1,5°C, przyjętego w 2015 r. w porozumieniu z Paryża.
Zdaniem ekspertki następca Timmermansa w Komisji Europejskiej musi zatem przyspieszyć wdrażanie Europejskiego Zielonego Ładu, aby Europa odgrywała wiodącą rolę na arenie międzynarodowej w zakresie ochrony klimatu.
W opinii Webera Unia Europejska „powinna kontynuować transformację w kierunku czystej energii i uzupełnić ją kompleksową agendą przemysłową, która zapewni realizację naszych ambicji klimatycznych, ale także da Europie przewagę konkurencyjną w zakresie czystych technologii i niskoemisyjnej produkcji przemysłowej”.
Jak wskazuje analityk, jest to sposób na uniknięcie dezindustrializacji, zapewnienie Europie wiodącej pozycji na świecie w zakresie dekarbonizacji i gwarancja dobrobytu kontynentu w przyszłości.
– Chociaż praktycznie nie ma czasu na nowe inicjatywy legislacyjne obecnej Komisji, nowy jej wiceszef będzie musiał poprowadzić UE do szczytu klimatycznego COP28, a także przewodzić wydaniu pierwszej europejskiej oceny zagrożeń klimatycznych w UE i upewnić się, że kilka kluczowych dokumentów przejdzie jeszcze przez proces legislacyjny – podkreśla Artur Patuleia, Senior Associate w think tanku E3G.
Jego zdaniem ważne jest zwłaszcza, aby pakiet gazowy, dyrektywa w sprawie opodatkowania energii, reforma rynku energii elektrycznej i dyrektywa w sprawie budynków „odzwierciedlały zagrożenia klimatyczne i wyzwania związane z bezpieczeństwem energetycznym, przed którymi stoi Europa”.
Europejski Zielony Ład
W listopadzie 2019 r. Parlament Europejski ogłosił kryzys klimatyczny, wzywając Komisję Europejską, by całe prawodawstwo od tej pory było zgodne z celem ograniczenia globalnego ocieplenia i emisji gazów cieplarnianych.
W odpowiedzi na ten apel Komisja Europejska przygotowała Europejski Zielony Ład, czyli plan działania dla Europy na rzecz osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 roku.
PE zatwierdził europejskie prawo o klimacie 24 czerwca 2021 r. Na podstawie tego prawa uznano za wiążące cel redukcji emisji o 55 proc. do 2030 r. oraz cel neutralności klimatycznej do 2050 r.
IJHARS bierze się za maliny. Skupy oraz firmy importujące maliny pod lupą!
Aby Unia Europejska mogła osiągnąć swój cel na 2030 r., w 2021 r. Komisja Europejska zaproponowała pakiet przepisów pod nazwą „Fit for 55” składający się z 13 połączonych ze sobą i zaktualizowanych przepisów oraz 6 proponowanych przepisów dotyczących klimatu i energii.
Autor Aleksandra Krzysztoszek | EURACTIV.pl
