Frans Timmermans, wiceszef Komisji Europejskiej ds. Europejskiego Zielonego Ładu ogłosił ostatnio zamiar odejścia z Komisji Europejskiej i powrotu do holenderskiej polityki krajowej. Co stanie się z Zielonym Ładem po Timmermansie?
Frans Timmermans był ministrem spraw zagranicznych w rządzie Marka Ruttego, a następnie pierwszy wiceprzewodniczącym Komisji Europejskiej w Komisji Jeana-Claude’a Junckera (2014-2019) i jednym z wiceprzewodniczących wykonawczych KE w Komisji Ursuli von der Leyen (2019-2023), odpowiedzialnym za Europejski Zielony Ład.
Teraz holenderski polityk planuje wystartować w przyspieszonych wyborach w swoim kraju, które odbędą się 22 listopada. Zdaniem ekspertów Timmermans może zostać kandydatem na premiera z ramienia opozycyjnych Partii Pracy (PvdA) i Zielonej Lewicy (GL). Takiemu scenariuszowi sprzeciwia się jednak zarówno holenderska, jak i zagraniczna lewica.
Decyzja o starcie w wyborach w Holandii jest równoznaczna z rezygnacją z funkcji europejskich już za kilka tygodni, a wraz z nią – „osierocenie” przez Timmermansa Zielonego Ładu.
Co dalej z Zielonym Ładem?
– Frans Timmermans był kluczową postacią w walce o lepszy klimat, zarówno na szczeblu UE w ramach Zielonego Ładu, jak i na szczeblu międzynarodowym podczas kluczowych dyskusji na temat strat i szkód – mówi w komentarzu przysłanym EURACTIV.pl Laurence Tubiana, szefowa European Climate Foundation.
Według ekspertów odejście Timmermansa nie zagraża realizacji unijnej agendy na rzecz klimatu i wzrostu gospodarczego. Większość legislacji dotyczącej Zielonego Ładu została bowiem już przyjęta, a ciężar wprowadzenia w życie prawa klimatycznego spoczywa teraz na państwach członkowskich.
– Zielony Ład jest silny i daje korzyści w walce ze zmianami klimatu – uważa Tubiana, która wyraża przekonanie, że Timmermans „w swojej następnej roli pozostanie silnym głosem prounijnym i proklimatycznym”.
– Chociaż powrót wiceprzewodniczącego Timmermansa do polityki krajowej jest dużą stratą dla Komisji, nie zagraża to Zielonemu Ładowi. Europejski Zielony Ład przekształcił się w europejski program dobrobytu: może zapewnić nowe miejsca pracy, większe bezpieczeństwo energetyczne i niższe rachunki za energię w czasie kryzysu kosztów utrzymania – wskazuje Linda Kalcher, dyrektor wykonawcza think-tanku Strategic Perspectives.
O przyszłość Europejskiego Zielonego Ładu nie obawia się również dr Bernd Weber, założyciel i dyrektor wykonawczy think-tanku EPICO KlimaInnovation.
– Zielony Ład jest właściwą, jednolitą odpowiedzią na liczne kryzysy, przez które przechodzi UE, a także na nową, pełną wyzwań politykę przemysłową wiodących gospodarek, takich jak USA i Chiny. Zielony Ład zapewnia nam silną i solidną podstawę dla strategii zrównoważonego wzrostu i czystych innowacji – uważa.
Jakie wyzwania stoją przed następcą Timmermansa?
Według Kalcher w obliczu fal upałów i pożarów na całym świecie, wobec COP28 istnieją spore oczekiwania, że decyzje, jakie zapadną na tym szczycie, przyniosą znaczący postęp w osiąganiu celu utrzymania wzrostu temperatury poniżej 1,5°C, przyjętego w 2015 r. w porozumieniu z Paryża.
Zdaniem ekspertki następca Timmermansa w Komisji Europejskiej musi zatem przyspieszyć wdrażanie Europejskiego Zielonego Ładu, aby Europa odgrywała wiodącą rolę na arenie międzynarodowej w zakresie ochrony klimatu.
W opinii Webera Unia Europejska „powinna kontynuować transformację w kierunku czystej energii i uzupełnić ją kompleksową agendą przemysłową, która zapewni realizację naszych ambicji klimatycznych, ale także da Europie przewagę konkurencyjną w zakresie czystych technologii i niskoemisyjnej produkcji przemysłowej”.
Jak wskazuje analityk, jest to sposób na uniknięcie dezindustrializacji, zapewnienie Europie wiodącej pozycji na świecie w zakresie dekarbonizacji i gwarancja dobrobytu kontynentu w przyszłości.
– Chociaż praktycznie nie ma czasu na nowe inicjatywy legislacyjne obecnej Komisji, nowy jej wiceszef będzie musiał poprowadzić UE do szczytu klimatycznego COP28, a także przewodzić wydaniu pierwszej europejskiej oceny zagrożeń klimatycznych w UE i upewnić się, że kilka kluczowych dokumentów przejdzie jeszcze przez proces legislacyjny – podkreśla Artur Patuleia, Senior Associate w think tanku E3G.
Jego zdaniem ważne jest zwłaszcza, aby pakiet gazowy, dyrektywa w sprawie opodatkowania energii, reforma rynku energii elektrycznej i dyrektywa w sprawie budynków „odzwierciedlały zagrożenia klimatyczne i wyzwania związane z bezpieczeństwem energetycznym, przed którymi stoi Europa”.
Europejski Zielony Ład
W listopadzie 2019 r. Parlament Europejski ogłosił kryzys klimatyczny, wzywając Komisję Europejską, by całe prawodawstwo od tej pory było zgodne z celem ograniczenia globalnego ocieplenia i emisji gazów cieplarnianych.
W odpowiedzi na ten apel Komisja Europejska przygotowała Europejski Zielony Ład, czyli plan działania dla Europy na rzecz osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 roku.
PE zatwierdził europejskie prawo o klimacie 24 czerwca 2021 r. Na podstawie tego prawa uznano za wiążące cel redukcji emisji o 55 proc. do 2030 r. oraz cel neutralności klimatycznej do 2050 r.
Czternasta emerytura już na stałe. Komu będzie przysługiwało świadczenie?
Aby Unia Europejska mogła osiągnąć swój cel na 2030 r., w 2021 r. Komisja Europejska zaproponowała pakiet przepisów pod nazwą „Fit for 55” składający się z 13 połączonych ze sobą i zaktualizowanych przepisów oraz 6 proponowanych przepisów dotyczących klimatu i energii.
Autor Aleksandra Krzysztoszek | EURACTIV.pl
