Jak zwalczać miotłę zbożową

Miotłę zbożową podczas wiosny można zwalczać wykorzystując trzy warianty ochrony. Pierwszy dotyczy niszczenia tylko samej miotły zbożowej.

Ma to miejsce w dwóch przypadkach. Jeżeli chwasty dwuliścienne skutecznie zniszczono podczas jesieni i wiosną już nie nastąpiły kolejne wschody lub zniszczono je wiosną podczas odrębnego zabiegu. To rozwiązanie ze względów ekonomicznych (dwa zabiegi) cieszy się małą popularnością. Bardzo rzadko zdarza się by bez uprzednich zabiegów chwastobójczych, wiosną na polu występowała tylko miotła zbożowa. Bez względu jak dojdzie do takiej sytuacji można się posłużyć specyficznymi graminicydami przeznaczonymi do zwalczania niektórych jednorocznych traw w tym miotły zbożowej.

Zalecane trzy substancje czynne można aplikować w różnych terminach. Stosowanie wszystkich jest związane z udziałem zalecanych adiuwantów. Grasp 400 SC (tralkoksydym) zgodnie z oficjalnymi zaleceniami (etykieta) nie musi być stosowany z adiutantem. Jest jednak z nim sprzedawany i tak powinien być stosowany. Fenoksaprop-P-etylu jest reprezentowany przez pięć produktów handlowych. Niestety oficjalny zakres zastosowania w poszczególnych gatunkach zbóż nie pokrywa się. Dawki są takie same, z tym, że dwie formy użytkowe (Foxtrot i Jaguar) można stosować w obniżonych dawkach łącznie z adiuwantem Atpolan 80 EC. Trzecia możliwość to zastosowanie pinoksadenu (Axial 100 EC). Warto zaznaczyć, że to jedyny z tej grupy preparat, który można stosować w jęczmieniu. Axial 100 EC wymaga łącznego stosowania ze wspomagaczem. Zalecanym jest Adigor 440 EC. Dawka wspomagacza musi być zawsze trzykrotnie wyższa od dawki samego środka.

Typowe zachwaszczenie zbóż ozimych to występowanie miotły zbożowej w towarzystwie chwastów dwuliściennych, które mogą być reprezentowane przez różne gatunki. Najprostszym rozwiązaniem jest zastosowanie uniwersalnych preparatów.

Każda z kombinacji zamieszczona w tabeli jest przystosowana do zwalczania miotły zbożowej i określonej grupy chwastów dwuliściennych. Jeżeli skład chwastów występujących na polu pokrywa się z wrażliwymi gatunkami wymienionymi w etykiecie, można przystąpić do zabiegu. Po zanalizowaniu tabeli można w niej dopatrzyć kilka nieścisłości rejestracyjnych. Preparaty zawierające izoproturon (IPU) i mieszaninę izoproturonu z diflufenikanem (DFF) są zarejestrowane w różnych terminach. Ponadto obowiązuje je inny zakres rejestracyjny dotyczący możliwości stosowania w poszczególnych gatunkach zbóż – od samej pszenicy po wszystkie zboża ozime. To z jednej strony informacje utrudniające ochronę przed zachwaszczeniem, z drugiej strony dają szersze pojęcie o terminach stosowania i selektywności w stosunku do zbóż takiej samej substancji czynnej.

Jak już wspomniano najbardziej popularnym modelem zachwaszczenia zbóż jest miotła w otoczeniu gatunków dwuliściennych. Bardzo często na decyzję o doborze kombinacji herbicydowej ma całkowity skład gatunkowy. Zawsze wiadomo, że preparat (mieszanina) musi zwalczać miotłę i w każdym przypadku bardzo zróżnicowane gatunkowo zachwaszczenia chwastami dwuliściennymi. W tym celu opracowano także program,  w którym poza preparatem miotłobójczym zalecany jest kolejny co znacznie poszerza zakres zwalczanych gatunków i niejednokrotnie (synergizm substancji czynnych) zwiększa efekt chwastobójczy także pod względem jego jakości (precentowego zniszczonych poszczególnych gatunków). Tego typu mieszaniny należą do droższych, nie należy ich stosować pochopnie i na wyrost. Z jednej strony są to nieuzasadnione inwestycje ekonomiczne, ale również takie stosowanie jest niezgodne z założeniami integrowanych metod ochrony.

Przystępując do zwalczania miotły zbożowej należy określić czy jej wschody pochodzą z jesieni, czy wzeszła dopiero w trakcie wiosny. Jest to gatunek zimujący z tendencjami do wczesnych wschodów. Rośliny zimujące są bardziej konkurencyjne w stosunku do zbóż. Silnie ukorzenione, zahartowane skutecznie współzawodniczą już w momencie ruszenia wegetacji wiosennej. Ponadto nie zwalczane wykształcają więcej wiech (więcej nasion), niż egzemplarze pochodzące ze wschodów wiosennych. Dobra kondycja i zaawansowana faza rozwojowa to podstawa do stosowania wysokich dawek. Jeżeli pojedyncze preparaty lub ich mieszaniny są zalecane w pewnych przedziałach to niższe można stosować na młode siewki miotły (także chwastów dwuliściennych) pochodzące ze wschodów wiosennych. Starsza miotła niestety wymaga wyższych dawek.

Zdecydowana większość substancji czynnych zalecanych do zabiegów wiosennych wnika do chwastów przez liście. Działanie doglebowe charakteryzuje przede wszystkim diflufenikan oraz po części chlorotoluron i izoproturon.

Pozostałe środki, aby zagwarantować wysoki efekt chwastobójczy muszą być stosowane na suche rośliny. Nie należy także wykonywać zabiegów przed spodziewanym opadem deszczu. Dla preparatów wymienionych w tabelach taki okres nie musi być dłuższy niż 6 godzin, a dla niektórych związków dużo krótszy (np. Axial 100 EC – 1 godzina). Wszystkie wymienione w programie herbicydy zniszczą miotłę zbożową, ale do pełnego sukcesu należy rozpoznać gatunki chwastów i dobrać takiego „partnera” który także zwalczy niepożądane jej „towarzystwo”.

Adam Paradowski
Redakcja AgroNews, fot. sxc