Zmiana na stanowisku Ministra Środowiska w czasie trwającego właśnie szczytu klimatycznego w Warszawie dowodzi braku troski o międzynarodowy proces negocjacyjny w zakresie przeciwdziałania zmianom klimatu ze strony polskiego rządu. Jednocześnie, po raz kolejny, ministrem odpowiedzialnym za ten resort zostaje osoba, która nie zajmowała się wcześniej kwestiami ochrony środowiska – uważa organizacja ekologiczna WWF Polska.
Nie wiemy, jaki będzie minister Maciej Grabowski, bo nie dał się jeszcze poznać w nowej roli – mówi Dorota Zawadzka-Stępniak z WWF Polska. – Z pewnością stanie przed nim wiele wyzwań, związanych z kierowaniem działaniami administracji rządowej w zakresie ochrony środowiska i gospodarki wodnej a nie tylko w zakresie polityki klimatycznej i energetycznej Pilnego rozwiązania wymagają obecnie kwestie związane z reformą gospodarowania wodami w Polsce oraz wdrażaniem unijnego prawa w tym zakresie. Polska jest nadal zagrożona dotkliwymi karami finansowymi za brak implementacji chociażby Ramowej Dyrektywy Wodnej.
Nowy minister środowiska powinien aktywnie zaangażować się we wsparcie zielonej energetyki i nie zostawiać jej losu w rękach Ministerstwa Gospodarki, dbającego wyłącznie o interesy lobby sektora węglowego. Tym bardziej, że resort środowiska jest odpowiedzialny za politykę klimatyczną. Brak zmiany dotychczasowego dyskursu polskiej polityki i dotychczasowe deprecjonowanie przez Premiera roli Ministerstwa Środowiska spowodowały, że droga do niskoemisyjnej i innowacyjnej Polski może zostać całkowicie zamknięta.
Zielona i obywatelska energetyka nie będzie mogła się rozwijać, bo projektodawca nowych założeń do wsparcia systemu OZE dyskryminuje obywateli poprzez sposób kalkulacji cen oferowanych producentom energii, faworyzującym duże koncerny, a nie mikroinstalacje, które mogą być budowane przez małe przedsiębiorstwa lub osoby indywidualne.
Czytaj także:
Nowelizacja ustawy o organizacji rynku mleka!
Jaka przyszłość rolnictwa ekologicznego w Polsce?
Podział rolników na bogatych i biednych?!
WWF Polska liczy na to, że wznowiona będzie współpraca Ministerstwa Środowiska z trzecim sektorem – organizacjami społecznymi. Głos społeczeństwa obywatelskiego nie może być pominięty w procesie tworzenia i wdrażania polityk środowiskowych.
Zdymisjonowanie ministra środowiska w kluczowym momencie negocjacji klimatycznych odkrywa po raz kolejny rzeczywiste intencje polskiego rządu – dodaje Zawadzka-Stępniak. – Klimat i środowisko są traktowane po macoszemu, jako zło konieczne, i w pełni podporządkowane krótkowzrocznym interesom gospodarczym. Jeżeli priorytetem nowego ministra środowiska będzie przyspieszenie wydobycia gazu łupkowego, to mamy kompletne pomieszanie kompetencji między resortami. W wizji nowego szefa resortu środowiska będzie on de facto wykonywał pracę ministra gospodarki.
Od ministra środowiska oczekujemy zupełnie innych deklaracji, związanych bezpośrednio z zadaniami dotyczącymi ochrony środowiska i gospodarki wodnej za które ma odpowiadać zgodnie z wydanym przez Prezesa Rady Ministrów Rozporządzeniem * .
* Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz.U. Nr 248, poz. 1493 oraz Nr 284, poz. 1671). Zgodnie z regulacją omawianego rozporządzenia, Minister Środowiska kieruje działami administracji rządowej gospodarka wodna i środowisko.
Dział gospodarka wodna [art. 11 ust. 1 ustawy o działach administracji rządowej], obejmuje sprawy:
- kształtowania, ochrony i racjonalnego wykorzystywania zasobów wodnych,
- utrzymania śródlądowych wód powierzchniowych, stanowiących własność Skarbu Państwa wraz z infrastrukturą techniczną związaną z tymi wodami, obejmującą budowle oraz urządzenia wodne,
- budowy, modernizacji oraz utrzymania śródlądowych dróg wodnych,
- ochrony przeciwpowodziowej, w tym budowy, modernizacji oraz utrzymania urządzeń wodnych zabezpieczających przed powodzią oraz koordynacji przedsięwzięć służących osłonie i ochronie przeciwpowodziowej państwa,
- funkcjonowania państwowej służby hydrologiczno – meteorologicznej i państwowej służby hydrologicznej, z wyłączeniem zagadnień monitoringu jakości wód podziemnych,
- współpracy międzynarodowej na wodach granicznych w zakresie zadań należących do działu.
Dział środowisko [art. 28 ust. 1 ustawy o działach administracji rządowej], obejmuje sprawy:
- ochrony i kształtowania środowiska oraz racjonalnego wykorzystywania jego zasobów,
- ochrony przyrody, w tym w parkach narodowych i krajobrazowych, rezerwatach przyrody, oraz ochrony gatunków roślin i zwierząt, prawem chronionych lasów, zwierzyny i innych tworów przyrody,
- geologii,
- gospodarki zasobami naturalnymi,
- kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska i badania stanu środowiska,
- leśnictwa,
- ochrony lasów i gruntów leśnych,
- łowiectwa,
- organizmów genetycznie zmodyfikowanych, z wyjątkiem spraw związanych z wydawaniem zezwoleń na wprowadzenie do obrotu żywności i środków farmaceutycznych oraz spraw organizmów genetycznie zmodyfikowanych przeznaczonych do użytku paszowego i pasz genetycznie zmodyfikowanych w zakresie niektórych zadań lub czynności określonych właściwymi przepisami.