Plantacjom pszenicy ozimej zagraża łamliwość źdźbła zbóż i traw – informuje PIORiN.

Objawy choroby

Choroba rozwija się bardzo szybko w sezonie o chłodnej i wilgotnej wiośnie. Wywoływana jest przez dwa gatunki: Oculimacula herpotrichoides i O. acuformis,  różniące się tempem wzrostu i zdolnością do porażania pszenicy i żyta.

Objawy choroby występują na pochwie liściowej, nibyźdźble i źdźble właściwym.

– Grzyby nie porażają korzeni. Pierwsze objawy porażenia mogą być widoczne już jesienią: są to małe, owalne plamy, które mają w środkowej części barwę słomkową i są otoczone jasnobrązową, rozmazaną obwódką. Po ruszeniu wegetacji wiosennej są to plamy bursztynowe lub miodowe, rozmazane, mają brzegi, a wewnątrz niekiedy widoczne jest czarne przyprószenie. Jest to pseudoparenchyma, czyli zbita grzybnia, która stanowi formę przetrwalnikową grzybów powodujących łamliwość źdźbła – wyjaśnia nam prof. dr hab. Marek Korbas z IOR.

I dodaje, że na źdźble może być kilka plam łączących się z sobą i tworzących rozległe nekrozy, które obejmują ponad połowę obwódki źdźbła.

– Wewnątrz źdźbła można znaleźć szarą lub popielatą grzybnię. Porażone źdźbło murszeje u podstawy i łatwo się przełamuje, co powoduje wyleganie zbóż niekiedy na dużej powierzchni – mówi ekspert.

Oczywiście, to utrudnia żniwa i ma wpływ na pogorszenie jakości ziarna.

Ochrona fungicydowa

Do walki z łamliwością źdźbła zalecany jest zabieg wykonany w fazie strzelania w źdźbło BBCH 30. Niekiedy warto wykonać oprysk w fazie pierwszego, drugiego kolanka (BBCH 31-32).

Próg ekonomicznej szkodliwości

Próg ekonomicznej szkodliwości wynosi  około 20 proc. źdźbeł z objawami (początkowe objawy choroby) stwierdzanych od początku fazy strzelania w źdźbło do fazy 2 kolanka.

oprac. Kamila Szałaj, fot. prof. dr hab. Marek Korbas