Podczas plenarnej sesji Parlamentu Europejskiego, która odbywała się w dniach 24 i 25 listopada, zapadła decyzja nt. używania amunicji śrutowej na terenach podmokłych. Wprowadzono zakaz używania tego typu amunicji na terenach podmokłych. Polski Związek Łowiecki nie zgadza się jednak z rozporządzeniem i wylicza liczne błędy prawne i merytoryczne.
Jak podkreślają myśliwi jedną z wad tego aktu prawnego jest automatyczne domniemanie winy. Polski Związek Łowiecki oraz inne organizacje wskazują, że w myśl przyjętych zapisów myśliwy, strzelcy sportowi, będący w posiadaniu amunicji śrutowej ołowianej w zasięgu terenów podmokłych będą automatycznie uznawani za winnych łamania rozporządzenia, a tym samym nie będzie możliwości prawnej do milczenia.
Definicja terenu podmokłego
Teren podmokły według rozporządzenia to „teren nawet tymczasowo pokryty wodą, bez względu na jego wielkość”. Zdaniem PZŁ „powoduje to kuriozalną sytuację, w której może się znaleźć obywatel, ponieważ nie będzie on w stanie stwierdzić, czy obecnie przebywa na terenie podmokłym, czy też nie.” W przyjętym rozporządzeniu KE wyznaczono również 100 metrowe „strefy buforowe”, które zabraniają używania, ale również przenoszenia ołowianego śrutu przez „podmokłe” tereny. Zakaz spowoduje poważne problemy z przestrzeganiem przepisów i egzekwowaniem prawa.
Myśliwi walczą o wstrzymanie procedur
W merytoryczne wsparcie wstrzymania procedury zaangażowała się także Fundacja Polska Grupa Łowiecka, która wystąpiła do ministerstw Rozwoju oraz Sprawiedliwości o merytoryczne wsparcie wstrzymania procedury. W treści pism kierowanych przez Zarząd Fundacji czytamy, że „Komisja Europejska zignorowała opinię swojej własnej agencji naukowej co doprowadziło do naruszenia zasady proporcjonalności, wskazanego wyżej domniemania niewinności, co naszym zdaniem skutkuje przekroczeniem przez Komisję Europejską uprawnień wykonawczych poprzez nałożenie nowego obowiązku na „konsumentów” oraz zasady pewności prawa.”
Rozporządzenie Komisji Europejskiej zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia REACH zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE na początku grudnia i wejdzie w życie dwadzieścia dni po jego opublikowaniu, a okres „przejściowy” będzie trwał 24 miesiące.
Oprac. na podst.
WIR
