W gospodarstwach ekologicznych bezpośrednim celem żywienia zwierząt jest zapewnienie im optymalnych warunków wzrostu i rozwoju, pozostających w zgodzie z potrzebami danego gatunku, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej zdrowotności i najwyższej jakości żywieniowej produktów zwierzęcych.
Rolnictwo ekologiczne jest systemem produkcji zarówno roślinnej, jak i zwierzęcej, coraz bardziej popularnym w Polsce. Świadomość polskich rolników, podobnie do rolników z państw unijnych jest coraz większa, stąd też coraz częściej można się spotkać z hodowlą zwierząt trybem ekologicznym. Prawidłowe żywienie jest warunkiem uzyskania dobrych wyników chowu zwierząt. W gospodarstwach ekologicznych bezpośrednim celem żywienia zwierząt jest jednak zapewnienie im możliwie optymalnych warunków wzrostu i rozwoju, pozostających w zgodzie z potrzebami danego gatunku, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej zdrowotności i, jeśli tylko to jest możliwe, najwyższej jakości żywieniowej produktów zwierzęcych. Należy jednak zawsze pamiętać, że maksymalizacja wyników produkcyjnych nie jest celem żywienia zwierząt w rolnictwie ekologicznym. O tej zasadzie powinni pamiętać zarówno hodowcy specjalizujący sie w produkcji systemem ekologicznym, jak też wszyscy inni którzy interesują sie tego typu sposobem gospodarowania.
Dla zapewnienia wysokiej jakości pasz podstawowe znaczenie ma pożądana jakość surowców używanych do sporządzania pasz i mieszanek paszowych. Wyróżniki jakości surowców paszowych to: jakość mikrobiologiczna (skażenie bakteryjne, grzybowe, porażenie przez szkodniki magazynowe), czystość surowców (zanieczyszczenia mineralne, mechaniczne, nasiona niektórych chwastów) oraz odpowiednie metody przygotowania pasz (rozdrabnianie, suszenie, kiszenie). W żywieniu zwierząt można stosować wyłącznie surowce, materiały i dodatki paszowe dozwolone w rolnictwie ekologicznym.
W chowie ekologicznym ważny jest wykorzystanie popiołu drzewnego. Jako dodatek do paszy dla zwierząt stanowi źródło składników mineralnych oraz pochłania mykotoksyny wytworzone przez grzyby, na które szczególnie wrażliwa jest trzoda chlewna. Jest bezkonkurencyjnym lekiem na wszelkiego rodzaju zatrucia pokarmowe. Popiół dodany do paszy dla macior zapewnia liczne mioty i dużą przeżywalność prosiąt. Zapobiega także anemii u prosiąt i infekcjom bakteryjnym. Popiół z drzew liściastych jest niezastąpionym środkiem w zapobieganiu i leczeniu biegunek u trzody. Reguluje procesy trawienne, pochłania gazy jelitowe, łagodzi bóle przy wzdęciach i niestrawności oraz leczy obrzękówkę. Mięso świń żywionych paszą z dodatkiem popiołu drzewnego jest smaczne, kruche i nie posiada wad PSE (mięso białe, miękkie i cieknące).
Źródło: mgr inż. Magdalena Solan, AR, Raport Rolny nr 4(81), www.raportrolny.pl, fot. sxc.hu