Raport o polskiej wsi

3 grudnia 2010

Niniejsza część raportu zawiera charakterystykę najważniejszych zmian w zakresie struktury demograficznej i aktywności zawodowej ludności wiejskiej w ciągu ostatnich 2–3 lat w stosunku do uprzednio obserwowanych trendów. Tendencje obserwowane na polskiej wsi porównuje się ze zmianami zachodzącymi w polskich miastach i w innych krajach Unii Europejskiej (UE).

Tendencje zmian liczby ludności na obszarach wiejskich

W latach 2006–2008, po dziesięcioletnim okresie spadków, liczba ludności Polski zaczęła ponownie rosnąć. Nie zmieniły się natomiast różnice dynamiki ludności miejskiej i wiejskiej. Tak jak w poprzedniej dekadzie, liczba mieszkańców miast nadal malała, a wsi rosła. W latach 2006–2008 nastąpiło:

• zwiększenie ogólnej liczby ludności Polski z 38 125 tys. do 38 136 tys. Wzrost nastąpił dopiero w 2008 r., w 2007 r. trwał jeszcze spadek liczby ludności (wynosiła wówczas 38 116 tys.);

• spadek liczby mieszkańców miast z 23 369 do 23 288 tys.;

• wzrost liczby ludności wiejskiej z 14 756 do 14 848 tys., a jej udziału w ogólnej liczbie ludności z 38,6% do 38,9%3;

• absolutna liczba ludności wiejskiej zwiększyła się w latach 2006–2008 w 11 województwach – od 0,1% w łódzkim do 2,5% w pomorskim. W pozostałych województwach nastąpił zaś spadek liczby ludności – od 0,3% w lubelskim do 0,6% w podkarpackim i podlaskim;

• w 2008 r. najniższy odsetek ludności wiejskiej zanotowano w województwie śląskim (21,8%), a najwyższy w podkarpackim (59,1%). Odsetek ludności wiejskiej zwiększył się w porównaniu z 2006 r. we wszystkich województwach poza podkarpackim i podlaskim, gdzie nieznacznie zmalał (tabela 2.1).

$\"\"$