Tradycyjna produkcja w gruncie wymaga małych nakładów finansowych, ale nie daje gwarancji wyprodukowania bardzo dobrej jakości, zdrowej i wolnej od chorób rozsady. Najczęstszą przyczyną złej jakości roślin jest nie odkażone podłoże lub nieodpowiedni grunt rodzimy. Pozostają w nich różnego rodzaju patogeny glebowe, larwy szkodników i nasiona chwastów źle wpływające na produkcję.
Od podanych wyżej wad wolna jest produkcja rozsady w wielodoniczkach. W takim wypadku najczęściej stosowanym podłożem jest podłoże specjalnie przygotowane, o odpowiednich właściwościach fizycznych i chemicznych. Po prostu do napełniania wielodoniczek służy substrat, którego skład dostosowany jest do wymagań pomidorów.
Uprawa rozpoczyna się więc od przygotowania dobrej jakości rozsady, która może być przygotowana w sposób tradycyjny w gruncie lub już nowoczesnym sposobem – w wielodoniczkach napełnianych specjalnym substratem.
W doświadczeniach prowadzonych w Instytucie Warzywnictwa w Skierniewicach wykazano, że rozsada produkowana tą metodą (w wielodoniczkach o różnej wielkości) ma wpływ na wczesność plonowania, wielkość plonu wczesnego i bardzo małą ilość wypadów w porównaniu z rozsadą rwaną.
Demonstracyjnie wysiano nasiona pomidorów odmiany Benito do skrzynek wysiewnych o wymiarach 40 x 60 cm umieszczając w nich około 550 szt. nasion. Przed wysiewem nasiona zostały zaprawione na mokro preparatem Grevit 200 SL/0,5%. Zaprawiania przeciw szkodnikom nie stosowano, ponieważ podłoże zostało wcześniej odkażone termicznie poprzez parowanie.
Skrzynki ustawiono w pomieszczeniu o temperaturze 27°C. Po wschodach siewki przepikowano do wielodoniczek ustawionych na stołach. Wtedy zastosowano nawadnianie kropelkowe i obniżono temperaturę – w dzień do około 20°C i w nocy do około 16°C. W czasie wzrostu siewek wykonano profilaktycznie jeden zabieg ochronny (wyciągiem z grejpfruta).
Przed wysadzeniem na miejsce stałe rozsadę zahartowano przez ograniczenie podlewania i intensywne wietrzenie. Bezpośrednio przed sadzeniem rośliny podlano roztworem grevitu i chalatu cynku.
Sadzonki w fazie 5 – 7 liści wysadzono na pole w dniach 17 -19 maja. Użyto do tego sadzarki dwurzędowej, ciągnikowej. Wysadzono 23000 szt. w rozstawie 60 x 60 cm.
Pole o powierzchni 1,10 ha zostało wcześniej bardzo dokładnie przygotowane. W poprzednich latach uprawiano na nim wyłącznie zboża ale obornika nie stosowano. Natomiast po żniwach 2007 roku pociętą słomę potraktowano preparatem EM dla lepszego jej rozkładu. Jesienią na podstawie analizy wykonano nawożenie mineralne tj. 300 kg/ha siarczanu potasu oraz 200 kg/ha superfosfatu podwójnego. Wykonano też orkę zimową.
Uprawę wiosenną pola ograniczono do dwukrotnego bronowania i dwukrotnego agregatownia kultywatorem z wałem strunowym. Ani przed sadzeniem, ani w okresie wegetacji nie stosowano nawożenia azotowego.
Dwa tygodnie po przyjęciu się rozsady wykonano jej oprysk preparatem Asach SL (w ilości 0,5l/ha), przemiennie z Tytanitem (w dawce 0,2 l/ha). W okresie zawiązywania pąków kwiatowych zastosowano dolistnie Alkalin potasowy z krzemem i zabieg ten powtórzono w okresie kwitnienia (w dawkach 3l/ha).
Fruton (w ilości 5l/ha) zastosowano w chwili rozwijania zawiązków owoców celem ograniczenia występowania chorób fizjologicznych spowodowanych niedoborem wapnia. Zabieg te powtórzono cztery razy i zakończono stosowanie go na dwa tygodnia przed zbiorami. Nie było potrzeby stosowania grzybobójczych środków chemicznych jak również insektycydów, ponieważ ani stonka, ani mszyce nie wystąpiły.
![\"\"](\"/wp-content/uploads/files/Image/pomidory.JPG\")
Podsumujmy, konieczne było:
* przygotowanie bardzo wysokiej jakości podłoża do produkcji rozsady
* bezwzględne zapewnienie optymalnych warunków od wysiewu nasion do pikowania siewek
* zapewnienie dobrej jakości podłoża do wielodoniczek
* bardzo dobre przygotowanie gleby (zapewnienie właściwego zmianowania)
* zastosowanie stymulatorów i chelatów zamiast środków chemicznych .
Źródło: Grzegorz Kucharczyk, Mazowiecki Ośrodek Doradztwa Rolniczego, Oddział w Radomiu, www.modr.mazowsze.pl, fot. sxc.hu
