Leszczyna to obecnie jeden z najbardziej opłacalnych w uprawie gatunków sadowniczych. Produkcja orzechów laskowych w Polsce i na świecie jest wciąż za mała i należy zwiększać powierzchnię jej uprawy, co zapewni rosnące zapotrzebowanie na te owoce.

Orzechy laskowe, podobnie jak włoskie, charakteryzują się najwyższą wartością odżywczą i energetyczną ze wszystkich owoców uprawianych w naszej strefie klimatycznej. Jądra orzechów zawierają 55−70 proc. oleju bogatego w nienasycone kwasy tłuszczowe, oleiny i kwas linolowy oraz łatwo strawne białka (tab.).

Wartość odżywcza orzechów laskowych zależy od odmiany, pory zbioru, klimatu, stanowiska oraz zabiegów agrotechnicznych.

W ostatnich latach na rynku orzechów, oprócz orzechów laskowych standardowo w skorupce, można spotkać świeże orzechy laskowe w okrywie owocowej („na zielono”).

Orzechy te są dostępne dla konsumentów o 2−3 tygodnie wcześniej w porównaniu do orzechów, które dojrzewają w pełni, wypadając z okryw owocowych. Orzechy w okrywie wyglądają przekonująco, sprawiają wrażenie świeżych, zebranych w bieżącym roku.

Argumentami, które przemawiają za spożywaniem świeżych orzechów w okrywie owocowej, są bardzo ważne w ich składzie zawartości polifenoli i niektórych kwasów tłuszczowych oraz wyższe walory smakowe.

Zwolennicy orzechów, czekając na owoce w pełni dojrzałe, coraz chętniej kupują je jako świeże już na początku sierpnia.

Zaletą produkcji tej formy orzecha jest o ok. 40 proc. wyższy plon i cena sprzedaży, porównywalna do orzechów w skorupie. Wadą produkcji orzechów laskowych w okrywie owocowej są wyższe koszty ich zbioru − musi on być wykonywany ręcznie. Ponadto po zerwaniu jako świeże muszą być bezpośrednio przeznaczone do sprzedaży ze względu na szybką utratę masy.

Orzechy z perspektywą

Od kilku lat obserwuje się tendencję wzrostową produkcji orzecha laskowego świeżego. Uprawa orzecha laskowego na wczesny zbiór jest perspektywą dla drobnotowarowych gospodarstw sadowniczych. Ponadto może wzbogacić różnorodność produkcji owoców w gospodarstwach sadowniczych.

dr inż. Bogumił Markuszewski
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Źródło: Materiały konferencyjne TSW 2018