Na wielu plantacjach buraków cukrowych w dalszym ciągu obserwuje się obecność kolonii mszycy burakowej. Szkodnik ten stanowi istotne zagrożenie dla roślin zarówno przez bezpośrednie uszkodzenia, jak i pośredni wpływ na rozwój groźnych chorób wirusowych.
Jakie szkody powoduje mszyca burakowa?
Szkody bezpośrednie wynikają z nakłuwania liści i wysysania soków roślinnych, co prowadzi do osłabienia wzrostu buraków, deformacji oraz żółknięcia liści. Szczególnie wrażliwe na uszkodzenia są plantacje nadmiernie nawożone azotem. Długotrwałe i silne żerowanie mszyc na młodych roślinach może skutkować spadkiem plonu nawet o ponad 30%.
Szkody pośrednie to przede wszystkim przenoszenie wirusów wywołujących choroby takie jak:
- nekrotyczna żółtaczka buraka,
- łagodna żółtaczka buraka.
Dodatkowo, mszyce wydzielają spadź, na której rozwijają się grzyby sadzakowe. Te ograniczają dostęp światła do liści i w konsekwencji osłabiają proces fotosyntezy.
Monitorowanie i zwalczanie – zalecenia
Prosimy rolników o systematyczne lustracje plantacji i – w razie potrzeby – wykonanie zabiegów zwalczających.
Próg szkodliwości:
- 15% zasiedlonych roślin lub
- 15 mszyc nieuskrzydlonych na roślinę.
W celu ograniczenia ryzyka wystąpienia wirusów roślinnych należy zwalczać już pierwsze uskrzydlone osobniki mszycy burakowej.
Wskazówki dotyczące zabiegów ochronnych
- Środki kontaktowe (pyretroidy): ich skuteczność spada w warunkach wysokich temperatur.
- Środki systemiczne (dedykowane zwalczaniu mszyc w burakach): powinny być stosowane solo, wyłącznie z adiuwantem przeznaczonym do insektycydów. Mieszanie środków systemicznych z herbicydami, fungicydami, nawozami dolistnymi lub innymi adiuwantami może znacznie obniżyć skuteczność zabiegu.
Zapobieganie odporności
Dla skutecznej ochrony plantacji zaleca się rotację substancji czynnych z różnych grup chemicznych insektycydów, co pozwala ograniczyć ryzyko uodparniania się mszyc.
Szczegółowy wykaz zarejestrowanych insektycydów do ochrony buraka cukrowego można znaleźć na platformie Liz Online 2.0.
