Trudności ze zbytem powszechnie uprawianych roślin polowych oraz niesatysfakcjonujące rolników ceny płodów rolnych sprawiają, że coraz częściej poszukują oni dodatkowych źródeł zarobkowania.
Jednym z nich może okazać się uprawa grzybów jadalnych, m.in. boczniaka, który ze względu na swoje walory smakowe i odżywcze zyskał uznanie konsumentów.
Boczniak jest grzybem występującym w naturze. Na przedwiośniu lub późną jesienią, na obumarłych pniach drzew liściastych (dębu, klonu, olchy, topoli) tworzą się charakterystyczne, dachówkowato ułożone owocniki.
Uprawę boczniaków w warunkach sztucznych rozpoczęto w 1897 roku we Francji. W Polsce uprawa tego grzyba zaczęła się upowszechniać w latach 80-tych ubiegłego stulecia. Z roku na rok przybywa producentów i konsumentów boczniaka. Duża część krajowej produkcji eksportowana jest do krajów Europy Zachodniej i Ameryki Północnej.
Towarowa uprawa boczniaka jest dużą szansą dla tych, którzy posiadają niewykorzystane budynki np. szklarnie, puste hale, namioty foliowe itp.
W praktyce stosuje się wiele sposobów uprawy boczniaka, jednakże nie wszystkie przynoszą producentom zadowalające efekty.
O jakości i wielkości plonu decydują głównie:
- właściwie przygotowane podłoże,
- grzybnia dobrej jakości,
- warunki mikroklimatyczne panujące w pomieszczeniu, w którym prowadzone jest produkcja, m.in. temperatura i wilgotność powietrza, zawartość CO2, oświetlenie.
Źródło: Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, www.kpodr.pl
