Podstawowym sposobem na zapewnienie zrównoważonego rozwoju w produkcji trzody chlewnej i brojlerów jest poprawa wydajności paszy (FE). Jeden z unijnych projektów dostarczył europejskiej branży wieprzowej i drobiarskiej odpowiednich strategii i narzędzi, które pomogą jej wyżywić rosnącą populację w zaradny i ekologiczny sposób.
„Podniesienie poziomu FE, wyżywienie rosnącej liczby ludności na świecie i zminimalizowanie wpływu na środowisko naturalne to strategiczne cele wspólne dla sektora hodowlanego, decydentów politycznych i naukowców” – mówi dr Niamh O’Connell, koordynatorka finansowanego przez UE projektu ECO-FCE.
Aby je osiągnąć, konieczne jest zgłębienie wiedzy z zakresu oddziaływań zachodzących pomiędzy genetyką zwierząt, funkcjonowaniem jelit i właściwościami paszy.
„Zastosowaliśmy podejście multidyscyplinarne, aby lepiej zrozumieć biologiczne podstawy FE u świń i brojlerów” – wyjaśnia dr O’Connell. „Przyjrzeliśmy się również metodom żywieniowym i genetycznym, które pozwoliłyby tę wydajność zoptymalizować”.
Wykorzystując najnowocześniejsze technologie, zespół projektu ECO-FCE zidentyfikował główne czynniki odpowiedzialne za wysoki i niski współczynnik FE u świń i brojlerów hodowanych w różnych środowiskach. Zaobserwowano duży wpływ środowiska, a wyniki badań wykazały, że leżące u podstaw FE mechanizmy fizjologiczne miały odmienny charakter u samców i samic. Odnotowano interesujące powiązania pomiędzy wydajnością paszy a zachowaniami żywieniowymi, florą jelitową, transportem makroskładników odżywczych, regulacją hormonalną, homeostazą osmotyczną i funkcjonowaniem mitochondriów.
Wydajność żywieniowa i redukcja śladu ekologicznego
Kolejnym celem inicjatywy ECO-FCE było przygotowanie narzędzi żywieniowych in vitro oraz in vivo, które pozwoliłyby zwiększyć FE oraz ograniczyć ślad ekologiczny. Metody in vitro ukierunkowane na trawienie w jelicie krętym okazały się cennym wsparciem dla licznych badań przesiewowych, których przedmiotem były enzymy egzogenne i dodatki wykorzystywane w połączeniu z różnymi składnikami pasz. Zdaniem dr O’Connell podejście to może stać się narzędziem wspierającym badania przesiewowe w przyszłych projektach badawczych.
Testy żywieniowe wykazały, że dieta niezawierająca soi wspiera wydajność hodowli trzody chlewnej i brojlerów na poziomie podobnym do diety sojowej, jednak odnotowano różnice w działaniu enzymów. Co ciekawe, określone dodatki roślinne zdają się ograniczać emisję amoniaku u świń – obszar ten wymaga jednak dalszych badań.
Naukowcy opracowali również symbiotyki do stosowania u brojlerów in ovo. Ich wdrożenie dało bardzo obiecujące rezultaty w kontekście parametrów związanych z wydajnością hodowli w późniejszym życiu zwierząt.
Praktyczne innowacje w zakresie żywienia i ich korzystny wpływ na trzodę chlewną i drób
Zespół badawczy stworzył szereg praktycznych narzędzi i modeli przeznaczonych dla decydentów politycznych, naukowców, podmiotów przemysłowych i ogółu społeczeństwa. Łatwe w obsłudze narzędzie internetowe z funkcją wyszukiwania umożliwia zainteresowanym stronom dostęp do wyników badań ECO-FCE dotyczących czynników wpływających na FE w hodowli trzody chlewnej i drobiu.
„Inicjatywa ECO-FCE była dużym i złożonym projektem, dlatego mam nadzieję, że wspomniane narzędzie ułatwi interesariuszom odnajdywanie poszukiwanych informacji” – zaznacza dr O’Connell.
Opracowano dwa kalkulatory dla systemów hodowli trzody chlewnej i drobiu, które pozwalają na obliczanie ilości wydalanego przez zwierzęta azotu, fosforu i gazów cieplarnianych na podstawie pojedynczych danych wejściowych dotyczących wydajności i informacji żywieniowych.
„Stanowią one użyteczne narzędzia umożliwiające porównanie wpływu prowadzonej hodowli na środowisko naturalne w przypadku stosowania różnych pasz” – dodaje.
Na koniec zespół projektu ECO FCE zidentyfikował biomarkery zróżnicowanej wydajności paszy na poziomie genetycznym oraz opracował nowe metody modelowania, aby wesprzeć bardziej precyzyjny dobór zwierząt pod tym kątem w sektorze hodowlanym.
„Inicjatywa ECO-FCE dostarczyła rozwiązań, które znacząco pogłębiły naszą wiedzę z zakresu FE w hodowli trzody chlewnej i drobiu” – podsumowuje dr O’Connell. „Modele i narzędzia gotowe do użytku przemysłowego pomogą różnym podmiotom lepiej zrozumieć, mierzyć i określać wpływ podejmowanych decyzji na FE i środowisko”.
Redakcja AgroNews, fot. Kamila Szałaj
Źródło: CORDIS