W dniu 20 października br. Prezydium CIBE odbyło spotkanie z Komisarzem ds. Rolnictwa Januszem Wojciechowskim.
Przedstawiciele europejskich plantatorów przedstawili stanowisko CIBE oraz przedyskutowali z Komisarzem szereg następujących zagadnień: regulacje rynkowe (siatka bezpieczeństwa, instrumenty rynkowe, zarządzanie kryzysowe), ochrona roślin, nowe propozycje dotyczące rozporządzenia o zrównoważonym stosowaniu pestycydów (SUR) i Nowych Technik Hodowlanych (NBT), rolnictwo precyzyjne, handel z krajami trzecimi i środki lustrzane, kryzys energetyczny i nawozowy, bioenergia oraz biogospodarka.
Prezes CIBE Marcel Jehaes podziękował Komisarzowi, że podczas Kongresu w Gdańsku przyznał, że ostatnia reforma była tą złą reformą! Wiele kryzysów osłabiło uprawę buraków cukrowych w Europie i ubolewamy, że Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa nie do końca to zauważa. Koniec systemu kwot pociągnął za sobą dramatyczne konsekwencje: osłabienie pozycji rolników, trudności w utrzymaniu sprawiedliwego podziału wartości dodanej w łańcuchu dostaw czy czteroletni okres, w którym w praktyce nie mogliśmy mówić o opłacalności uprawy buraków. Do tego doszły: Brexit i utrata rynku zbytu, pandemia, która przyczyniła się do redukcji spożycia cukru. Wojna w Ukrainie powoduje kryzys energetyczny i nawozowy, co ma ogromny wpływ na koszty zarówno plantatorów, jak i przetwórców buraków cukrowych, w tym ryzyko zamykania cukrowni. Wciąż mamy do czynienia z niekończącym się otwieraniem unijnego rynku cukru bez jakiejkolwiek wzajemności lub warunkowości i równych szans.
W swoim wystąpieniu Krzysztof Nykiel (Prezes ZG KZPBC) odniósł się do kwestii związanej z właściwą ochroną buraka cukrowego. Wyraził zaniepokojenie nową propozycją dotyczącą SUR, ale także obecnym prawodawstwem dotyczącym środków ochrony roślin. Propozycja jest nie do przyjęcia i musi zostać dogłębnie poprawiona. CIBE jako przedstawiciel wszystkich plantatorów buraka cukrowego w Europie naciska i będzie dalej dążyć do zmiany tej propozycji. Od 2018 r. utraciliśmy ponad 25 substancji czynnych. Kolejne substancje czynne (w tym 2 kluczowe herbicydy) są zagrożone zniknięciem z zestawu narzędzi ochrony roślin. Zakaz zaprawiania nasion neonikotynoidami był fatalnym w skutkach błędem. Obecnie kwestia herbicydów jest kluczowa, ponieważ chwasty są jednym z głównych problemów w ochronie buraków cukrowych. My nie możemy już pozwolić sobie na większe ograniczenia, to będzie miało druzgocący wpływ na plony. W kwestii wniosku Komisji w sprawie rozporządzenia o zrównoważonym stosowaniu pestycydów (SUR), należy przedstawić kompleksowe oceny skutków, aby ocenić, czy cele są wykonalne. Do dzisiaj żadna poważna i dogłębna analiza nie została wykonana! Należy bezwzględnie dokonać przeglądu definicji „obszarów wrażliwych” znajdującej się we wniosku, która wprowadza zakaz stosowania na tych obszarach wszystkich pestycydów (chemicznych lub niechemicznych). Pierwsze obliczenia i szacunki wskazują, że procent powierzchni, której ma to dotyczyć będzie bardzo wysoki (w Polsce ponad 25%, a w niektórych krajach nawet ponad 50%). Utrzymanie takiej definicji doprowadziłoby do zakończenia uprawy buraków cukrowych w wielu regionach! Przyjęta przez Komisję bardzo restrykcyjna nowa definicja Integrowanej Produkcji Roślin może prowadzić do sytuacji, w których będzie już za późno na zapewnienie zadowalającej kontroli nad szkodliwymi organizmami. Znowu jest to niewykonalne i musi zostać poprawione. Co więcej taka definicja może „zamknąć drzwi” do zaprawiania nasion.
Nie bez znaczenia jest także to, że cały sektor buraka już poczynił znaczne starania, które ograniczyły stosowanie środków ochrony roślin. Wysiłki te muszą być również brane pod uwagę.
Źródło: Krajowy Związek Plantatorów Buraka Cukrowego
