Wierzba krzewiasta, ślazowiec pensylwański czy może miskant olbrzymi? Która z tych roślin najlepiej nadaje się na uprawę do celów energetycznych w Polsce?
W tej chwili hodowla roślin na cele energetyczne stanowi nowy i wciąż rozwijający się kierunek produkcji rolniczej, który między innymi ma pozwolić na spełnienie zobowiązań Polski dotyczących wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych. Udział biomasy pochodzenia rolniczego jest więc znaczący.
![\"\"](\"/wp-content/uploads/files/Image/energetyka/632x280ogien.jpg\")
Decydującym elementem w sprawie rozwoju produkcji biomasy jest niewątpliwie opłacalność takiej inwestycji oraz poziom kosztów poniesionych w celu jej realizacji.
Na chwilę obecną, to właśnie wierzba krzewiasta, ślazowiec pensylwański i miskant olbrzymi są roślinami najchętniej uprawianymi w celu pozyskania biomasy w Polsce. Każda z nich ma jednak swoje wady i zalety w procesie produkcji.
Jeżeli chodzi o koszty założenia plantacji to właśnie miskant olbrzymi jest rośliną potrzebującą największych nakładów pieniężnych. Jest to spowodowane dość wysokimi kosztami zakupu sadzonek, które w większości przypadków są produkowane metodą in vitro w specjalnych laboratoriach. Najtańsza w założeniu jest natomiast plantacja wierzby krzewiastej. W kosztach założenia produkcji należy uwzględnić zabiegi pielęgnacyjne w pierwszym roku posadzenia roślin. Dla mniejszych plantacji, są one wykonywane ręcznie. W przypadku dużych upraw, mamy do czynienia z mechanizacją procesów, a to ogranicza koszty pielęgnacji.
Koszty bieżące prowadzenia plantacji są największe w przypadku ślazowca pensylwańskiego. Dzieje się tak, ponieważ roślina ta wymaga odpowiedniej pielęgnacji ze względu na swoją podatność na choroby i szkodniki. Pod tym względem to właśnie wierzba krzewiasta uprawiana w cyklu trzyletnim jest najbardziej opłacalną opcją gdyż ochronę przed szkodnikami i nawożenie stosuje się tylko po pierwszym roku zbioru rośliny.
Uprawa miskanta oraz ślazowca jest opłacalna tylko w przypadku pozyskiwania dużych plonów wielkości 11t/ha w przypadku ślazowca i 15t/ha dla miskanta przy założeniu wysokich cen zbytu biomasy.
Porównując wierzbę, miskanta i ślazowca, to właśnie wierzba krzewiasta uprawiana w cyklu trzyletnim jest rośliną najbardziej opłacalną w uprawie na cele energetyczne. Koszty produkcji tej rośliny oscylują w granicy 1945 zł/ha/rok przy czym dla miskanta jest to 3425 zł/ha/rok. Plon w tonach suchej masy z hektara na rok waha się w granicach 8-12, ślazowiec: 7-11, natomiast miskant: 9-15.
Magdalena Wiśniewska
Redakcja AgroNews, fot.sxc.hu
