Co poprawić w tuczu świń?

Tucz trzody chlewnej nie jest wystarczająco opłacalny, ze względu na często słabą mięsność oraz wysoki poziom kosztów produkcji.

Wyniki uzyskiwane w tuczu trzody chlewnej uzależnione są od wielu czynników, m.in. wartości genetycznej zwierząt, stanu zdrowotnego stada, zbilansowania dawek pokarmowych, warunków mikroklimatycznych w chlewni.

Rolnicy często narzekają, że produkcja żywca wieprzowego jest nieopłacalna z powodu niskich cen skupu. Wiadomo jednak, że zysk zależy nie tylko od ceny tuczników, ale również od kosztów produkcji. Z kolei wysokość tych kosztów uzależniona jest przede wszystkim od stopnia wykorzystania paszy. Zatem o opłacalności produkcji trzody decyduje nie cena 1 kg paszy, lecz koszt uzyskania 1 kg żywca.

Nie mniej ważnym elementem jest znalezienie swojego miejsca na rynku i dostosowanie produkcji do jego potrzeb (umowa kontraktacyjna z przetwórcą, przynależność do grupy producentów, uczestnictwo w klastrze mięsnym).

Unikać jednej mieszanki
Nowe normy żywienia świń pozwalają na wprowadzenie tuczu dwu- lub trójfazowego, co w konsekwencji pozwala zmniejszyć nakłady paszowe i lepiej dostosować skład paszy do aktualnych potrzeb pokarmowych zwierząt. Stosowanie tylko jednej mieszanki w tuczu powoduje, że zawsze jest ona zbyt słaba na pierwszą fazę wzrostu (30–45 kg), a zbyt bogata na końcową fazę tuczu (powyżej  80 kg).

Wprowadzenie drugiej mieszanki daje możliwość komponowania składu z tańszych surowców paszowych, które są rzadziej wykorzystywane ze względu na ograniczenia stosowania w żywieniu młodych zwierząt.

Tam, gdzie jest to uzasadnione wielkością stada, zaleca się wprowadzenie trzeciej mieszanki, na końcowy okres tuczu.

Przykładowe mieszanki paszowe z użyciem prefiksu firmy SANO

Precyzyjne normy
Normy żywienia coraz dokładniej precyzują, jaki poziom składników paszy pokryje potrzeby pokarmowe zwierząt, a jednocześnie pozwoli na ograniczenie zawartości białka w dawce pokarmowej. W zależności od stosowanych komponentów, możliwa jest redukcja ilości białka w mieszankach nawet o 10%. Trzeba jednak pamiętać, że przy zmniejszaniu poziomu białka bardzo ważna staje się kontrola jego zawartości w komponentach wyjściowych służących do produkcji paszy.

Ograniczenie udziału białka w mieszankach dla świń zakłada jednocześnie pełne dostarczenie zwierzętom niezbędnych aminokwasów egzogennych. Z reguły pierwszym aminokwasem limitującym jest lizyna i stanowi ona punkt odniesienia dla zawartości innych aminokwasów.

W bilansowaniu składników pokarmowych podstawowym kryterium jest porównanie ilości składników pobieranych dziennie w paszy z wymaganiami dla danej kategorii zwierząt oraz przy określonej masie ciała. Istotny jest także potencjał genetyczny zwierząt, wyrażony dziennym odkładaniem białka lub masy beztłuszczowej w przyroście masy ciała.

Dobrostan zwierząt
Na ekonomiczną efektywność produkcji żywca wieprzowego w dużym stopniu wpływa środowisko zewnętrzne, zdrowotność stada i stopień jego wyrównania.

Dla uzyskania dobrych wyników produkcyjnych zwierzęta muszą mieć zapewnioną odpowiednią ilość miejsca i światła oraz właściwą temperaturę, wilgotność i skład gazowy powietrza. Na przykład, zbyt wysoka temperatura wywołuje u świń stres termiczny. Wówczas zwierzęta piją więcej wody i jedzą mniej paszy, przyrosty dzienne spadają, wydłuża się czas tuczu i wzrasta ogólne zużycie paszy. Zwiększa się też ryzyko zachorowań. W rezultacie pogarszają się wyniki ekonomiczne.

Utrzymanie produkcji żywca wieprzowego będzie wymagało w najbliższym czasie zwiększonego wysiłku technologiczno-ekonomicznego i organizacyjnego.

Zbigniew Szemczak, KPODR Minikowo, Oddział w Przysieku

Źródło: Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, www.kpodr.pl, fot. sxc.hu