Polska wieś w UE

29 listopada 2010

Mimo istotnego wzrostu produkcji rolnej w Polsce w okresie poakcesyjnym udział rolnictwa polskiego w wolumenie produkcji tworzonym w rolnictwie UE 27 w 2008 r. to tylko 5,9%.

Bardzo wysokie zasoby pracy w rolnictwie polskim, duże zasoby ziemi, niskie nakłady kapitałowe, a także relatywnie niski w stosunku do posiadanych przez rolnictwo polskie zasobów poziom produkcji sprawia, że niska jest produktywność zasobów ziemi i pracy:

• produktywność ziemi w rolnictwie polskim w 2008 r., głównie za sprawą niższego poziomu intensywności wytwarzania i niższego poziomu intensywności zorganizowania produkcji rolnej (duży udział zbóż w strukturze zasiewów i stosunkowo niskie obsady zwierząt gospodarskich), wyraźnie, o 35% ustępuje uzyskiwanej w UE 27 i jest o 43% niższa od uzyskiwanej w krajach UE 15 (rys. 1.17). Niższą od polskiego rolnictwa produktywnością ziemi cechuje się rolnictwo krajów nadbałtyckich, Rumunii, Bułgarii, Czech i Słowacji. Stosunkowo niska produktywność ziemi w warunkach zaspokojenia popytu wewnętrznego i uzyskiwania nadwyżek w handlu zagranicznym produktami rolno-żywnościowymi nie musi być oceniana negatywnie, jeśli mamy do czynienia z wyborem, który prowadzi do produkcji tańszej dzięki niższej kapitałochłonności wytwarzania. Jednak w części gospodarstw rolnych w Polsce ekstensywna produkcja rolna nie jest wyborem gospodarujących, lecz koniecznością, która wynika z braku kapitału i/lub umiejętności gospodarujących. Tego rodzaju ekstensywność w rolnictwie nie może być uznana za racjonalną;

• produktywność pracy w rolnictwie polskim w 2008 r. mierzona wytworzoną produkcją jest trzyipółkrotnie niższa niż przeciętnie w UE 27 i sześć razy niższa niż w UE 15 (niższą wydajnością pracy niż rolnictwo polskie w UE 27 cechuje się tylko rolnictwo rumuńskie i bułgarskie, a zbliżoną rolnictwo łotewskie) (rys. 1.18). Bardzo niska produktywność pracy w rolnictwie polskim skutkuje niskim dochodem per capita pracujących w rolnictwie.

$\"\"$