Szarak komośnik to chrząszcz, z rodziny ryjkowcowatych o długości 11-16 mm, z głową wydłużoną w krótki, spłaszczony ryjek. Szaro-czarne ciało pokryte jest gęstymi szarymi do brązowych łuseczkami i włoskami. Na każdej pokrywie biegnie czarny, ukośny pasek bez łusek. Szarek występuje przede wszystkim w rejonach suchych i ciepłych, gdzie wyrządza znaczne szkody wśród wschodów i młodych siewek.
Widoczne uszkodzenia młodych roślin
Na polach buraczanych można już zaobserwować uszkodzenia liścieni i pierwszych liści właściwych. Buraki mają charakterystyczne rozpoczynające się od brzegu półksiężycowe nadgryzienia liścieni.
Na plantacji buraków cukrowych rolnika indywidualnego w Pogorzeli oraz Winnej Górze w Polowej Stacji Doświadczalnej Instytutu Ochrony Roślin w Poznaniu ustawione zostały pułapki feromonowe na szarka komośnika.
W tych lokalizacjach w roku ubiegłym obserwowano pierwsze pojawienie się tego szkodnika w uprawie buraków. Pułapki feromonowe pozwolą na ustalenie obecności i nasilenia szarka komośnika oraz podjęcie decyzji o wykonaniu zabiegu insektycydowego.
Przełom w ochronie fungicydowej? Naukowcy opracowują nowy biofungicyd
Intensywny żer może prowadzić do zamarcia rośliny
Dorosłe osobniki wyjadają tkankę liści i podgryzają hypokotyl. Widoczne są charakterystyczne, brzegowe półksiężycowe nadgryzienia liścieni. Uszkodzone rośliny są osłabione, wolniej rosną i nadmiernie transpirują. Uszkodzenia są miejscem wnikania chorób. Intensywny żer na siewkach buraka może prowadzić do zamarcia rośliny. Intensywne żerowanie powoduje gołożery, co może doprowadzić nawet do konieczności przesiewu plantacji.
Szkodniki te są aktywne głównie nocą, a w ciągu dnia chowają się w glebie. Zabiegi muszą być więc wykonywane późnym wieczorem lub nocą, w czasie jego żerowania, kiedy jest on obecny na powierzchni pola.
Źródło: LIZ
